W ciągu ostatnich kilku miesięcy dzieliliśmy się spostrzeżeniami z grup fokusowych zorganizowanych w regionach objętych studium przypadku DUST w Polsce, Bułgarii i Szwecji. Dziś skupiamy się na Holandii, w szczególności na Groningen. Celem tych grup fokusowych jest wykorzystanie wcześniejszych badań ilościowych dotyczących pyłu, w tym szeroko zakrojonych badań populacji. Angażując przedstawicieli najmniej zaangażowanych społeczności, staramy się zrozumieć ich postrzeganie i oczekiwania dotyczące zmian w zakresie zrównoważonego rozwoju. Zapraszamy do zapoznania się z spostrzeżeniami grup fokusowych w Groningen obejmujących mieszkańców obszarów wiejskich, młodych ludzi, osoby starsze i mieszkańców obszarów o niekorzystnej sytuacji finansowej.
Przeważająca percepcja zmian w zakresie zrównoważonego rozwoju w Groningen była ogólnie negatywna, chociaż różniła się ona w zależności od grupy. Młodzi ludzie, w skład których wchodzą studenci mieszkający na obszarach miejskich, często lepiej rozumieją politykę transformacji i zazwyczaj pozytywnie postrzegają transformację, postrzegając ją jako szansę na poprawę zatrudnienia i środowiska. Optymizm ten kontrastuje z bardziej krytycznymi poglądami społeczności wiejskich w Oude Pekela. W tym przypadku starsi i młodsi mieszkańcy, a także osoby o trudnych warunkach życia często czuły się wykluczone z korzyści płynących z transformacji ze względu na brak funduszy i doradztwa w zakresie działań przejściowych. Dlatego też postrzegali tę zmianę jako nieproporcjonalnie szkodliwą dla ich społeczności.
Pomimo tych różnic w postrzeganiu dyskusje ujawniły wspólne pragnienie poprawy łączności między obszarami miejskimi i wiejskimi. Uczestnicy z różnych grup podkreślili potrzebę lepszego transportu publicznego i większych inwestycji w infrastrukturę wiejską jako kluczowe bariery utrudniające uczestnictwo i dostępność. Wzywają także do sprawiedliwego podziału korzyści i obciążeń związanych z przejściem na zrównoważony rozwój. Niektórzy opowiadają się za bardziej przystępną cenowo energią, ochroną lokalnych krajobrazów dotkniętych projektami dotyczącymi energii odnawialnej i tworzeniem większej liczby miejsc pracy. Uczestnicy wiejskich grup fokusowych podkreślali głównie potrzebę wrażliwości kulturowej w polityce przejściowej. Wzywają do opracowania polityk, które uznają, szanują i uwzględniają specyficzne perspektywy i wyzwania społeczności wiejskich oraz zapewniają, że grupy te nie znajdą się w nieproporcjonalnie niekorzystnej sytuacji.
Wśród kilku innych barier dyskusje w grupach fokusowych w Groningen potwierdziły, że brak zaufania do instytucji rządowych stanowi główną barierę w uczestnictwie, co potwierdziło się również w innych regionach DUST. Na przykład na obszarach wiejskich grupy fokusowe wyraziły głęboko zakorzenioną nieufność wobec władz prowincji i władz krajowych. Wynika to z napięć pomiędzy Randstad i Groningen, ale także z różnic pomiędzy miastem a wsią Groningen, gdzie te ostatnie regiony pozostają w tyle. Z kolei w niektórych obszarach władze lokalne cieszyły się większym zaufaniem, podczas gdy inni uczestnicy grup fokusowych wyrazili, że rządy odczuwają wzajemną nieufność do swoich obywateli. Grupy Gocus działające zarówno w miastach, jak i na obszarach wiejskich podkreśliły, w jaki sposób działania oddolne mogą pomóc w dalszym budowaniu i naprawie nadszarpniętego zaufania.
Do kluczowych barier dla młodych ludzi zalicza się brak czasu, brak postrzeganego wpływu uczestnictwa i poczucie bezsilności w obliczu problemów globalnych, takich jak zmiany klimatyczne. Ponadto istnieje wrażenie, że istniejące środki nie docierają skutecznie do młodych obywateli i nie uwzględniają ich opinii. Bariery dla osób starszych i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej obejmują luki językowe i wiedzę, ograniczenia finansowe i poczucie wykluczenia z procesów decyzyjnych. Brak dostępnych informacji i piętno związane z niższym poziomem zaangażowania dodatkowo pogłębiają te problemy. Zamiast tego młodzi ludzie opowiadali się za wczesną edukacją na rzecz zrównoważonego rozwoju i zaangażowania społeczności, aby umożliwić lepsze uczestnictwo przyszłym pokoleniom, podczas gdy wszystkie grupy fokusowe wyjaśniły, że ich grupa społeczna jest narzędziem zaangażowania i motywacji do uczestnictwa. Podobnie mieszkańcy obszarów wiejskich stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami, takimi jak izolacja geograficzna i nieodpowiedni transport publiczny, które znacząco utrudniają im uczestnictwo. Poczucie zaniedbania przez polityków przyczynia się do niezadowolenia i braku zainteresowania.
Wreszcie, jednym z kluczowych spostrzeżeń uzyskanych podczas grup fokusowych w Groningen była kluczowa rola, jaką język i ton odgrywają w skutecznym angażowaniu mniej zaangażowanych społeczności. Dotyczy to nie tylko procesów partycypacyjnych, ale także ogółu wysiłków badawczych DUST. Na przykład podczas dwóch grup fokusowych w prowincji Groningen i mając najlepsze intencje partnerów DUST, aby dostosować rozmowy do poziomu uczestników, partnerzy wyjaśnili, że czasami nie rozumieli przekazów lub pytań przekazywanych przez DUST w sposób jasny. Na szczęście niektórzy autorzy wskazali to bezpośrednio. Kilka osób zauważyło, że dyskusje na temat zrównoważonego rozwoju były „przytłoczone” lub „nie dla nich” oraz że onieśmielały ich pozornie techniczne dyskusje prowadzone przez ekspertów na temat transformacji. Partnerzy opisali, jak mógł powstać ten problem, gdy zostali po raz pierwszy zaproszeni na grupę fokusową, gdyby nie stwierdzili wyraźnie, że „nie jest wymagane żadne wcześniejsze doświadczenie”. Kolejnym wyzwaniem, które się pojawiło, był stygmatyzujący język często używany w działaniach informacyjnych skierowanych do mniej zaangażowanych grup, taki jak etykietowanie „osoby zagrożone” lub „osoby o niskich kwalifikacjach”, co w niewielkim stopniu rozwiązuje ten problem. Promowanie poczucia przynależności. Tematem powracającym i głównym była potrzeba bardziej wrażliwej kulturowo komunikacji.
Aby naprawdę zrozumieć, jak działa proces decyzyjny w przejściach na zrównoważony rozwój, jakie wyzwania wiążą się z uczestnictwem i jak można pokonać te bariery, potrzebujemy czegoś więcej niż tylko liczb. Dzięki bezpośrednim rozmowom z ludźmi widoczne są osobiste skutki tych zmian, a dane ulegają uzupełnieniu i pogłębieniu. Śledź DUST na naszej stronie internetowej i w mediach społecznościowych, aby uzyskać więcej informacji o naszych ustaleniach i planach wypełnienia luki między społecznościami a decydentami!